SENİ SEVMEK...
Olası değil mutlak
Güneşin her gün doğudan doğmasına inat
Batıdan doğacakları beklemek
Seni Sevmek
Uzun sonbahar gecelerinde
Uzun bir yolda sarı yaprakları alıp ayağının altına
Umutsuzluğa koşabilmek birazda
Seni sevmek
Tutup bir uçurumdan taş bırakmak boşluğa
Kafanı öne eğerek bir düşüşü izlemek bir bakıma
Seni sevmek önce keder sonra mutluluk
Zor da olsa bulmak işte karanlıkta son bir umut
Seni Sevmek
Dünyanın bütün güzelliklerini toplayıp kendimde
Kendimden bir çiçek sunabilmek belki de